Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Orobanche caryophyllacea & Paeonia officinalis

fotò
fotò
Pan-de-lèbre

Orobanche caryophyllacea

Orobanchaceae

Àutri noum : Espargo-fèro, Asperjo-sóuvajo.

Noms en français : Orobanche à odeur de girofle, Orobanche du gaillet.

Descripcioun :
Lou pan-de-lèbre se rescontro dins li garrigo, li tepiero roucaiouso e de cop que i'a dins li prado ounte ié parasito li Rubiaceae coume li reboulo. Es acoulouri de roso o de vióulet e sent lou clavèu de girofle, d'ounte soun noum latin. Se recounèis peréu à sa labro emé de péu glandoulous, à soun esquino quàsi drecho, à sis estigmate rouge e à sis estamino proche de la baso dóu tube.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 20 à 60 cm
Fueio : ges
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Orobanche
Famiho : Orobanchaceae


Ordre : Lamiales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1,8 à 3,5 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Abriéu à juliet

Liò : Garrigo - Tepiero roucaiouso - Prado
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Orobanche caryophyllacea Sm., 1798

fotò
fotò
Péuno

Paeonia officinalis

Paeoniaceae

Àutri noum : Pòni, Piéuno, Pivòni, Coucarèu, Roso-d'ase.

Nom en français : Pivoine officinale.

Descripcioun :
La péuno, o roso-d'ase, trachis dins li bos clar de colo e de relarg mountagnen subretout dins la partido dóu levant de Prouvènço preaupenco. En flour es eisado de la recounèise e peréu en fru emé si dos fouliculo. Li cambo crebon l'ivèr. La subsp. de Prouvènço, ié dison huthii qu'es uno meno di proun peludo.

Usanço :
P. Lieutaghi, (op.cit. p. 418) raporto que la tisano de flour ajudo à dourmi. La péuno èro cultivado à l'Age Mejan coume remèdi (racino) contro lou mau-de-la-terro (epilepsìo). L'estùdi de la planto a mes en evidènci d'ùni mouleculo (paeniflorino et paenol) emé de prouprieta analgesico, sedativo e antispasmoudico.

Port : Erbo
Taio : 20 à 80 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Paeonia
Famiho : Paeoniaceae



Coulour de la flour : Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 5 à 12 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à jun

Liò : Bos clar - Esclargido
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éuropenco-Sud
Ref. sc. : Paeonia officinalis L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
RR
ges
ges
C
R
RR

Orobanche caryophyllacea & Paeonia officinalis

RR
ges
C
R
ges
R
R
ges

Coumpara Pan-de-lèbre emé uno autro planto

fotò

Coumpara Péuno emé uno autro planto

fotò